κοπρώνης

κοπρώνης, ὁ (Α)

1. αυτός που νοίκιαζε και εκμεταλλευόταν την κόπρο

2. αυτός που καθάριζε τους δρόμους από τις ακαθαρσίες, οδοκαθαριστής («ὁ κοπρώνης ἀλγεῑ καὶ ὀδυνᾱται ὅτι μὴ ἀπήλλακται τοῡ ταλαιπώρου καὶ ἐπονειδίστου εἶναι δοκοῡντος ἐπιτηδεύματος», Ιωάνν. Χρυσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κόπρος (Ι) + -ώνης (< ὦνος «τιμή αγοράς» < ὠνοῦμαι «αγοράζω»), πρβλ. ισχαδ-ώνης, οπωρ-ώνης].